“Mevrouw, kunt u mij dan zeggen hoe ik een perfecte presentatie krijg”? Ik ben bij de Hogeschool Rotterdam waar ik zojuist twee gastcolleges heb gegeven voor een kleine honderd enthousiaste studenten van de studierichting Entrepreneurship. Een jongen van – ik schat – een jaar of 23 kijkt me hoopvol aan als hij me na de les aanspreekt.
Ik krijg die vraag wel vaker van jonge studenten waar de lat hoog ligt en de druk groot is tot het leveren van perfectie. En Social Media maakt het wat mij betreft alleen maar erger. Want alles wat je doet is zichtbaar, wordt be- en veroordeeld en je kunt dus maar beter zorgen dat het allemaal perfect is. Zodat alles klopt binnen de lijntjes van de verwachtingen van een ander. En het zijn lang niet alleen jonge studenten die zich zorgen maken over perfectie!
“Wat is perfectie voor jou?”, vraag ik hem. En terwijl hij daar over staat te denken, ben ik in een flits terug in een jaar dat perfectie ineens voor mij heel belangrijk was. Want ik zit weer in het E-team van Open Circles Academy, bij de enorme Business Bootcamps in het NBC te Nieuwegein. Op mijn knieën tape te plakken op de grond van het conferentiecentrum.
Ik kijk naar mijn buddy aan de andere kant van de zaal. We houden samen zo’n 20 meter tape vast. En na een korte knik plakken we precies op het juiste moment de tape op de grond, op exact de juiste plek. Om daarna in een superrap tempo de voorste poten van 1500 stoelen in de zaal met uiterste inspanning precies (!) op de juiste manier tegen de tape aan te zetten. En die perfectie wordt daarna door nog zeker drie mensen gecontroleerd op uiterste perfectie. Zodat het perfect is dus.
De student kijkt me aan en zegt: “Nou, dat ik alles zeg wat ik wil zeggen, en dat het er precies zo uitkomt als ik heb voorbereid”. “En wat heb je daarvoor nodig?”, vraag ik hem. “Hoe bedoelt u”? “Nou, zeg ik, wat heb je daarvoor nodig, wat moet je doen om het precies zo te zeggen als je het wilt zeggen”? Het blijft even stil. “Heel goed voorbereiden …?”, vraagt ie voorzichtig. “En is het dan perfect? Of heb je er nog iets anders voor nodig”? Hij kijkt me wat ongemakkelijk aan.
Perfectie is eigenlijk een heel vaag begrip. En het is voor ieder iets anders. Denk er maar eens over na, hoe ziet het er voor jou precies uit? Zijn er perfecte woorden en perfecte zinnen om precies op het juiste moment uit te spreken met de perfecte houding en de perfecte energie in jouw perfecte presentatie? Waarbij jij als spreker de perfecte regie hebt over je armen, je voeten, je hoofd, je stem, je ogen? En hoe druk heb je het dan eigenlijk, in jouw perfecte presentatie?
“Hoe zou het zijn, vraag ik mijn student, als je het gewoon goed doet? Gewoon, zoals je bent? Is dat goed genoeg denk je? Hoe zou dat voelen”? Ik zie zijn schouders wat zakken. Hij lijkt zich iets meer te ontspannen. “Dan zou ik het misschien gewoon kunnen zien als een goed gesprek …”? Ik geef hem een knipoog. “Volgens mij is er maar een vorm van perfectie die er echt toe doet. En dat is perfect je imperfecte zelf zijn. Dat is de mooiste en interessantste versie die er is”.
Ben jij als je presenteert vooral bezig met hoe het voor de ander perfect is? Hoe je binnen de kaders van de verwachtingen van een ander perfectie kunt leveren? Vraag je dan eens af of dat echt voor je werkt, of dat je misschien meer op een ontspannen manier wilt presenteren die meer recht doet aan de perfecte persoon die jij al bent.
Deze blog is oorspronkelijk gepubliceerd op de website van Diks Communiceert.
